นวนิยายตอนที่ 1
เรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก
ตอนที่1 เด็กสาววัยเรียน
นัยนานักศึกษาสาววัย 22 ปี เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ เธอมีผิวขาวอมชมพู ผมยาวตรง ดวงตากลมโต หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ใครมองเป็นต้องหลงเสน่ห์ในรอยยิ้มเธอทั้งนั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เธอจะเป็นชื่นชอบและหมายปองของหนุ่มๆ หลายคน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้องหรือแม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นเรียนอย่างวิชิต ที่ตามจีบเธอมาตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้ปี 4 แล้ว เขาก็ยังคงไม่ยอมแพ้ตามตื้อนัยนาอยู่ตลอด แต่ดูเหมือนความพยายามตลอด 3 ปีที่ผ่านมาของวิชิตที่ใช้เสน่ห์หลอกล่อ ใช้คารมเป็นต่อหรือแม้นแต่ใช้เงินเปย์ก็ยังไม่เป็นผลเอาเสียเลย
ในเช้าวันศุกร์ ดวงตะวันส่องแสงทอประกาย ท้องฟ้าสีครามกับก้อนเมฆสีขาว เคลื่อนคล้อยไปตามสายลม เป็นยามเช้าที่บรรยากาศดีจริงๆ แต่ถ้าจะให้ดีไปกว่านั้น อาจารย์งดคลาสแล้วให้นักศึกษาได้นอนต่อจะเป็นเรื่องที่มห้ศจรรย์ยิ่ง แล้วสิ่งมหัศจรรย์นั้นก็เกิดขึ้นจริง เมื่อเสียงเฟสบุ๊คดังแจ้งเตือนจากอาจารย์....อาจารย์โพสต์บอกว่างดคลาสแต่ให้นักศึกษาทำงานที่สั่งให้เสร็จ หลายคนคงสนใจแค่ประโยคแรก แล้วหลับฝันกลางวันต่อ แต่สำหรับนัยนาแล้วไม่ว่าวันไหนๆเธอก็ตื่นเช้าเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว
ถึงอาจารย์จะบอกว่างดคลาสแต่ทุกวันของนัยนาคือการเรียนรู้และอ่านหนังสือในวันนี้ก็เช่นกัน เธอเดินไปเคาะห้องดวงดาวที่อยู่ห้องถัดไป
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูดังเป็นจังหวะ
"ใครมาหาแต่เช้าเนี่ย" เสียงของผู้หญิงที่งัวเงียลุกขึ้นมาพร้อมกับเปิดประตู
"ฉันว่าจะมาชวนเธอไปห้องสมุด เพื่อหาข้อมูลมาทำงานนะ" นัยนาพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี้
"ฉันคงไม่ว่างอะ ที่นอนมันร้องเรียกอยากให้ฉันอยู่กับมัน" ดวงดาวพูดพร้อมกับหลับตาเหมือนจะพร้มจะล้มนอนจนต้องเอาตัวพิงประตู
"อ่อ ไม่เป็นไรจ้ะ" นัยนาพูดแล้วก็ยิ้ม
ทั้งสองหันหลังให้แก่กัน หนึ่งคนก็กลับขึ้นเตียงไปนอน อีกหนึ่งคนก็ออกไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุด ไม่น่าเชื่อว่าเขาสองคนจะเป็นเพื่อนรักกันได้ ทั้งที่นิสัยก็ต่างกันคนละขั้ว
ภายในห้องสมุดมหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ มีหนังสือมากมายหลายเล่มที่เรียงบนชั้นวางอย่างเป็นระเบียบ รอที่จะให้ผู้คนได้มาศึกษาหรือหยิบจับมันออกมาใช้อ่านสักครั้ง แต่น้อยคนนักที่จะเข้ามาอ่านหนังสือที่ห้องสมุด มีแต่พวกที่เข้ามาแล้วหยิบหนังสือหนึ่งเล่มเอาไปปิดหน้าแล้วตากแอร์นอนหลับไป
นัยนาเลือกที่จะนั่งมุมประจำของเธอในห้องสมุด คือมุมทางทิศตะวันออก มีแสงแดดอ่อนๆตกกระทบกับกระจกใสเป็นสีเหลืองทอง ไออุ่นจากแสงแดดยามเช้าทำให้ร่างกายตื่นตัว มองลงไปเห็นนักศึกษาหญิงชายที่กำลังเร่งรีบวิ่งขึ้นห้องเรียน ฝุงนกที่บินโผตามสายลม
เธอเดินไปหยิบหนังสือเล่มนั้นมาอ่านบ้าง หยิบเล่มนี้มาอ่านบ้าง วนอยู่อย่างนั้นหลายรอบ ดูเหมือนว่าหนังสือพวกนั้นยังไม่ใช่คำตอบของคำถามที่เธอกำลังค้นหา แต่ก็ไม่ได้ยอมแพ้เธออยู่ที่นั้นตั้งแต่เช้าจนบ่ายคล้อยลง ดวงอาทิตย์ก็ลับอับแสงลงเรื่อยๆ ฝูงนกก็บินกลับคืนรัง
ในขณะที่นัยนากำลังอ่านหนังสืออย่งใจจดใจจ่อ ก็มีเสียงเท้ากำลังเดินเข้าไปหาเธอทางด้านหลัง...และพูดขึ้นว่า.....
"น้องคะ 16.00 น. แล้วค่ะ ห้องสมุดจะปิดแล้วนะคะ" เสียงของเจ้าหน้าที่ห้องสมุดผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ
"ค่ะ" นัยนายิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้กับเจ้าหน้าที่ด้วยความเกรงใจ
นี่คงเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เธอยังไม่มีแฟนทั้งๆ ที่มีคนเข้ามาจีบมากมายแ ต่ก็ยังไม่มีใครที่จะสามารถมัดใจเธอไว้ได้ นอกจากหนังสือและตำราเรียน หรืออาจเป็นเพราะผู้ชายเหล่านั้นยังไม่มีความน่าสนใจเท่าตัวอักษรที่อยู่บนแผ่นกระดาษ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น