การเขียนบันเทิงคดี

บทส่งท้าย  ดวงใจ รัตติยา             เธอยังรอหวังว่าสักวันคงมีผู้ชายสักคนที่ถูกใจเขาเหมือนอย่างกับซาการ่าชายในฝัน แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่พบคนที่ถูกใจสักทีบนโลกมนุษย์ใบนี้ หากรอต่อไปเธอคงจะได้อยู่บนคานเป็นแน่แท้ ในเมื่อซาการ่าก็เป็นแค่ผู้ชายในความฝันเท่านั้น ก็ควรที่จะเปิดใจดูคนรอบข้างบ้าง อาจจะมีรักที่แท้จริงรอเธออยู่ก็ได้แต่อาจจะยังเปิดใจมองแค่นั้นเอง สุดท้ายวิชิตก็ได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว ว่าเขาสามารถที่จะดูแลนัยนาได้ ถึงจะไม่ใช่ชายในฝันแต่ก็ใกล้เคียง ความรักตลอด 4 ปีที่มีให้เธออย่างเสมอต้นเสมอปลาย ก็ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของนัยนาอ่อนลงได้ เหมือนกับคำที่ว่า "น้ำหยดทุกวันหินมันยังกร่อน" แล้วนับประสาอะไรกับหัวใจของคนที่อ่อนไหวกับความรู้สึกซะขนาดนี้ ทั้งสองตกลงคบหากัน เรียนจบไปพร้อมๆกัน สร้างครอบครัวเล็กๆอยู่ด้วยกัน มีลูกชาย 1 คนที่เป็นเหมือนสร้อยทองคล้องใจของทั้งสอง ตลอดเวลาที่คบหาอยู่ด้วยกันมา ทั้งสองไม่เคยคิดที่จะนอกใจกันเลยสักครั้ง ยิ่งนานวันก็ยิ่งรักกันมากขึ้น  หากรักใครก็จงแสดงความรักให้เขาเห็น อย่าย่อท้อ สักวันเขาจะต้องมองเห็นความรักของเร...

นวนิยาย เรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่6 ตอน ทางเลือก ดวงใจ รัตติยา              เช้าวันรุ่งขึ้นหลัอกไปงจากที่เรียนหนังสือเสร็จแล้ว นัยนาวางแผนว่าจะพาซาการ่าออกไปข้างนอกสองคนเพื่อที่จะถามความจริงจากปากของชายหนุ่ม              เธอขับรถพาซาการ่าไปให้อาหารปลาที่หลังวัดปทุมรังษี เขาแต่ตัวเหมือนกับเมืองไทยเป็นเมืองหนาวทั้งที่แสงแดดร้อนซะขนาดนี้             แสงแดดยามเย็นสีแสดส่องสะท้อนกับพื้นสีเขียวเข้ม ปลามาคอยอยู่ริมสระเพื่อหวังจะได้กินอาหารจากผู้ใจบุญ ซาการ่ามองนัยนาที่กำลังโยนขนมปังให้ปลา แล้วยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว นัยนาหันไปเห็นพอดี เธอก็ทำคิ้วขนวดพร้อมกับถามว่า "ยิ้มอะไร" และหันไปโยขนมปังต่อโดยไม่รอให้ซาการ่าตอบ             "คุณสวยจัง" ซาการ่าตอบพร้อมกับมองนัยนาอย่างไม่ละสายตา นัยนาหันมามองซาการ่าอีกครั้งแต่ครั้งนี้เธออมยิ้ม หน้าแดงแป๊ดเลย เธอไม่ตอบอะไร ซาการ่าจึงพูดต่อ "ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้เลย"         ...

เรื่องSAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่12 ความจริง ดวงใจ  รัตติยา          "ฉันรู้ว่าพวกคุณรักซาการ่า พวกเราก็รักซาการ่าไม่ต่างจากพวกคุณ ไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอก   ถึงคุณฆ่าทุกคนไปซาการ่าก็ไม่ฟื้นกลับคืนมา คุณเลิกทำบาปเถอะนะ " นัยนาพยายามเตือนสติพ่อแม่ของซาการ่าด้วยน้ำตา            "ในดวงดาวของพวกฉันไม่มีคำว่าบาปบุญเหมือนอย่างโลกมนุษย์หรอก บนดวงดาวของเรามีแต่การแก้แค้นเท่านั้น ถึงจะชดใช้ในสิ่งที่สูญเสียได้" แม่ของซาการ่ามองเพ่งตาไปที่นัยนาอย่างโกรธแค้น           "ถ้าเธอรักซาการ่าจริง เธอคงไม่ปล่อยให้ซาการ่าต้องตายแบบนี้หรอก" พ่อของซาการ่าพูดเสียงแข็ง            "ฉันเสียใจกับเรื่องราวทั้งหมด ฉันผิดเองแหละที่ปล่อยให้ซาการ่าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว บนโลกที่เขาไม่คุ้นเคย แต่ฉันรักซาการ่านะ รักมากด้วย เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันรู้สึกตกหลุมรักตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ฉันไม่เคยมีแฟนและไม่คิดว่าจะมีซะด้วยซ้ำ พอเจอเขาความคิดนั้นก็หายไป เ...

เรื่องSAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่11 ป่าสีเลือด ดวงใจ  รัตติยา         แสงนั้นมาหยุดลงที่พื้นหญ้าโล่งใกล้ต้นมะขามที่พวกเขานั่งอยู่ พอแสงดับลงก็กลายเป็นคน 2 คนหญิงชายวัยกลางคน ใส่ชุดสีเงินประกายแวววาว มองเห็นเป็นภาพสลัวๆ แล้วทั้งสองก็เดินตรงมาที่พวกเขานั่งอยู่ ผู้หญิงวัยกลางคนรีบวิ่งเข้ามาหาซาการ่าด้วยความคิดถึงพร้อมกับร้องไห้ เธอมานั่งฟุบลงที่ข้างกายซาการ่าซึ่งนั่งตรงข้ามกับนัยนา ดวงตาของเธอมีสีแดงเหมือนกับซาการ่า เธอเอาแต่เรียกหาซาการ่า ลูบคล้ำตามเนื้อตัวของลูกชายที่สิ้นลมหายใจแล้ว นี่แหละนะหัวอกคนเป็นแม่ ชายวัยกลางคนก็เดินเข้าเขามองลูกชายของเขาแล้วเบือนหน้าหนีคงเพราะไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาลูกผู้ชาย แต่น้ำตาของเขาก็ค่อยๆไหลซึมออกมาจากดวงตาสีแดงคงสุดที่จะกลั้นไว้แล้ว น้ำคาแห่งความเศร้าโศกเสียใจ ความสูญเสียครั้งใหญ่ของผู้เป็นพ่อและแม่           พอพ่อของซาการ่ารวบรวมดึงสติกลับคืนมา เอามือขึ้เช็ดน้ำตา พร้อมกับตะโกนเสียงดังอย่าน่าเกรงขามว่า             "ใครฆ่าลูกกู"ทุกตกใจตื่นกลัวตัวสั่นไปหมด วิ...

นวนิยายเรื่อง SAKARA :  ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่ 10 ซาการ่า ดวงใจ รัตติยา             "จะกลับกันแล้วหรอ" เสียงทุ้มของผู้ชายชุดดำอีกคนดังมาจาพุ่มหญ้าด้านขวามือ พร้อมกับถือมืดปลายแหลมเดินตรงเข้ามาที่พวกเขาทั้ง 5 คน             "นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วนายถือมีดมาทำไม" บอยถามด้วยความกลัว ว่าชายที่อยู่ตรงหน้าจะมาฆ่าหั่นศพพวกเขาแล้วทิ้งเอาไว้ในป่า             "อ่อ ถือมาหั่นเนื้อ เนื้อของมนุยษ์ต่างดาวไงละ อยากรู้นัก เนื้อมันจะเป็นสีอะไร" ชายหนุ่มชุดดำมองที่มีดปลายแหลมที่ถูกขัดมาเป็นเงาแววเวา พร้อมกับมองไปที่ซาการ่าอย่างเครียดแค้น มือของเขากำมืดเอาไว้แน่น             "นายบ้าไปแล้วหรอ" นัยนาเอาตัวไปบังให้ซาการ่าอยู่ด้านหลังของเธอ             "ผมมันบ้า บ้าเพราะรักคุณมากไงละ ถ้าไม่มีมันสักคน คุณก็ต้องรักผม" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเอามีดชี้ไปที่หน้าซาการ่า ทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก     ...

นวนิยายเรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก  ตอนที่ 9 ตามหาหัวใจ ดวงใจ รัตติยา             เธอรีบลุกจากเก้าอี้หยิบเสื้อแขนยาวสีชมพูตัวโปรด เดินออกจากห้องอย่างร้อนร้นแต่พอเปิดประตูออกไป เธอถึงกับตกจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คือเพื่อนทั้งสามคนของเธอเอง ที่ยืนอยู่หน้าประตูเหมือนกำลังเกี่ยงกันอยู่ว่าครจะเป็นเคาะประตู แต่ก็ไม่ทันที่จะได้เคาะนัยนาก็ออกมาเสียก่อน ยัยพริมาจึงเป็นขึ้นเอ่ยปากถามนัยนาก่อนว่า              "เธอจะรีบไปไหน"พร้อมกับทำคิ้วขมวดด้วยความสงสัยจากท่าทางรีบร้อนของนัยนา               "ฉันจะไปตามซากา่ากลับมา" นัยนาพูดเสียงอ่อนเหมือนู้สึกผิดที่ไล่ซาการ่าไป               "แล้วเธอรู้หรอว่าเขาไปไหน" ดวงดาวมองไปหานัยนา รอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ               "ฉันไม่รู้" นัยนาตอบพร้อมกับส่ายหัวไปมาเบาๆ และพูดตอว่า "ถึงยังไงฉันจะต้องหาเขาให้เจอ" นัยนาพูดเสียงดังขึ้น อ...

SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่ 8 กลับมาเถิดรัก ดวงใจ รัตติยา            ในห้องเรียนสี่เหลี่ยม พื้นกระเบื้องสีขาว นักศึกษามานั่งรออาจารย์ตั้งแต่ 09.00 น. จนกระทั่งป่านนี้ ก็ยังไม่เห็นวี่แวว เลยเวลาเรียนไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว เพื่อนๆคุยปรึกษาหารือกัน จนหมดเรื่องที่จะคุยกันแล้ว ทุกคนก็เงียบลง นัยนาซึ่งนั่งเงียบอยู่แล้วตั้งแต่เข้าห้องมาก็ยังคงเงียบต่อไป เธอนั่งอยู่ที่มุมห้อง ไม่พูดจาพาทีกับใคร ดวงตาของเธอบวมคงเป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนนี้แน่เลยที่ทำให้ธอต้องเป็นแบบนี้ เพื่อนสนิทอย่างบอย ดวงดาวและพริมาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปปลอบใจเพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่า ถ้าหากมีคนมาพูดซึ้งกับเธอ เธออาจจะปล่อยน้ำตาออกมาอีกแน่นอน จึงทำได้แค่นั่งมองดูเธออยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ              "วันนี้อาจารย์ออกนิเทศก์รุ่นพี่ กลับบ้านได้"หัวหน้าห้องรีบวิ่งมาแจ้งข่าวดีให้กับสมาชิกในห้อง ทุกคนโห่ร้องขึ้นด้วยความดีใจ แต่นัยนาก็คงนั่งเหม่อลอยครุ่นคิดอยู่คนเดียวที่มุมห้องไม่ได้รู้สึกดีใจกับเรื่องที่หัวหน้ารีบวิ่งมาบอกเลยสักนิดและดูเหมือนเธอจะไม่ได้...

นวนิยาย เรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่7 ตอน จากลา ดวงใจ รัตติยา                           ในยามราตรี  เมฆสีครึ้มสายหมอกที่ตกกระทบผิวหนังสีขาวของหนุ่มหล่อ เขาทรุดลงนั่งกับพื้นหญ้าสีเขียวแก่ซึ่งมีน้ำค้างเกาะอยู่ที่ปลายหญ้าเป็นละอองน้ำสีขาวใสบริสุทธิ์ เหมือนกับน้ำตาของชายหนุ่มที่ไหลรินเป็นสายออกมาจากตาสีแดงดวงนั้น เป็นน้ำตาแห่งความรัก ความอึดอัด ความน้อยใจ ความสับสนที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ เขาไม่รู้ว่าจะต้องเอายังไงต่อกับชีวิตนี้  ภายใต้ความเงียบสงบยังคงมีเสียงสะอื้นไห้ของชายหนุ่มและเสียงเท้าที่เดินเข้ามาใกล้เขาขึ้นทุกที และมาหยุดที่หลังของเขา ยื่นมือขึ้นมาจับที่ไหล่                                         ซาการ่ายังคงนั่งก้มหน้งลงพื้นเพื่อให้น้ำตาไหลตกลงไปที่พื้นหญ้าพร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวกับเจ้าของมือที่จับไหล่นั้นว่า "ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่กลับ...

เรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่ 5 ชายในเงามืด ดวงใจ   รัตติยา              แสงตะวันทอเป็นประกายสีเหลืองอมส้ม เหล่าฝูงนกที่ออกบินพเนจรตั้งแต่เช้าก็เริ่มบินโบกโบยกลับคืนสู่รังนอน เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าวันอาทิตย์วันหยุดสุดสัปดาห์ได้สิ้นสุดลงแล้ว เหลืออีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเป็นวันจันทร์วันแรกของการเรียนการสอน สัปดาห์นี้คงเป็นสัปดาห์ที่สุดแสนคฤโหดของนักศึกษาหลายคนที่ชอบดองงานไว้ พวกดินพอกหางหมูก็คงต้องนั่งปั่นงานเป็นระวิงไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืน เพราะงานทุกอย่างทุกวิชาอาจารย์ให้ส่งภายในอาทิตย์นี้ให้เรียบร้อยก่อนที่จะไปเตรียมตัวสอบปลายภาคในอีกสัปดาห์ต่อไป แต่สำหรับนัยนาแล้วไม่ต้องมานั่งทำงานอดหลับอดนอนข้ามคืนข้ามวันเป็นอัจฉริยะเพียงคืนเดียว เพราะไม่ว่างานไหนๆ เมื่ออาจารย์สั่งเธอก็จะรีบทำให้เสร็จโดยทันที ดังนั้นเธอจึงเป็นที่พึ่งชั้นดีให้กับเพื่อนๆทุกคนในยามคับขัน งานไฟล้นตูดเช่นนี้               ในเวลาสามทุ่มของคืนวันอาทิตย์ วิชิตเพื่อนชายที่ชอบมาขอความช่วยเหลือจากนัยนา เรื่องงานที่เขาเก็บสะส...

นวนิยาย ตอนที่4 ตอน แสงแดดทำร้าย           วันอาทิตย์ วันหยุดสุดสัปดาห์ ร่างกายอ่อนเพลีย เหนื่อยล้า ไร้เรี่ยวแรง แต่ต้องฝืนใจลุกจากเตียงนอนเพราะมีงานมากมายก่ายกองที่รออยู่ ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนบทความ แต่งนิราศ แต่งนิยาย ไม่รู้ว่าจะต้องทำงานไหนก่อนดี นึกว่าปี 4 ใกล้จะจบแล้วจะทำตัวสบายๆบ้าง ที่ไหนได้ปี 4 คงเป็นปีทีหนักมากตั้งแต่เรียนมา แต่เอาเถอะมีคนเขาบอกว่า "ความขยันหมั่นเพียรไม่เคยทำคนให้ตาย แต่จะทำให้คนก้าวไปสู่ความสำเร็จได้" นัยนาลุกขึ้นจากเตียงนอนพร้อมกับบิดตัวไปมาเพื่อให้ร่างกายตื่นตัว แล้วค่อยๆลุกไปอาบน้ำเพื่อที่จะไปทำงานกลุ่มตามที่นัดกับเพื่อน ๆ เอาไว้            เธอมองตัวเองที่กระจกตรงหน้าพร้อมกับเอามือขึ้นลูบที่ใบหน้าของตัวเองอย่างช้าๆ และเผลอยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อวาน สายตา รอยยิ้มของซาการ่ามันทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว ในตอนนี้เธอเหมือนตกอยู่ในภวังค์นั้นอีกครั้ง "นายเป็นใครกัน" นัยนาพูดอยู่กับตัวเองพร้อมมองไปที่กระจกอย่างสงสัย             "นัยนาเปิดประตูให้ฉันด้วยยยยย" น้ำเสียงแหล...

นวนิยาย ตอนที่3 ตอน เทพบุตรชุดคลุม แสงอาทิตย์สีทองสาดส่องกระทบสังกะสี เปลวแดดยามเช้าก้าวผ่านผนังเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมสีขาว ความอบอ้าว ความกังวล ความเหนื่อยล้า  อีกทั้งความคิดอีกมากมายที่อยู่ในหัวก็เกิดขึ้นมาพร้อมรอต้อนรับเช้าวันใหม่ “รายงานฉันจะเสร็จทันกำหนดส่งไหมนะ” “ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นใครกัน” “เราควรช่วยเขายังไง” ความคิดที่อยู่ในหัวของเธอมันวิ่งชนกัน ทำให้เกิดความสับสนไม่รู้ว่าต้องทำเรื่องไหนก่อน แต่เธอก็นัดกับดวงดาวไว้ก่อนแล้วว่าวันนี้เธอไปหาซื้อหนังสือเพื่อที่จะมาทำรายงาน             เธอรีบอาบน้ำแต่งตัว เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดสวยๆใส่ ในตู้ก็เหมือนจะมีแต่ชุดเดิมๆ ที่ใส่ซ้ำกันวนไปวนมาและเป็นเพียงแค่ชุดธรรมดา เสื้อยืดกางเกงยีนส์ แต่เธอมีดีที่หน้าตาและหุ่นไม่ว่าจะใส่อะไรก็สวยทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องเปลืองเงินหาซื้อชุดสวยๆ ใส่ให้ทันสมัยเหมือนคนอื่น แต่เก็บเงินไว้ซื้อหนังสือมาอ่านหาความรู้ในสิ่งที่ตนเองยังไม่มี ถ้าคนทั้งโลกคิดได้แบบเธอโลกนี้คงไม่มีคนโง่ ร้อยพ่อพันแม่ทุกคนย่อมมีความแตกต่างทั้งหน้าตาและนิสัย แล้วซาการ่าเขาเป็นจะ...

เรื่อง  SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่ 2 พบรักกลางดงหญ้า          หลังจากที่ออกจากห้องสมุด เสียงโทรศัทพ์ของนัยนาก็ดังขึ้น "กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง" เป็นสายเรียกเข้าของเพื่อนพริมาสายโม้ มโน เพ้อฝัน "ยัยพริมาจะมาโม้เรื่องอะไรให้ฟังนะ" นัยนาคิดอยู่ในใจเพราะรู้ดีว่าทีพริมาโทรมาต้องมีเรื่องมาโม้ให้ฟังแน่นอน นัยนาถอนหายใจยาวพร้อมกับรับโทรศัพท์           "ฮัลโหล ยัยนัยนา เธออยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ว่างไหม ฮัลโหลๆ" เสียงแจ้วๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของพริมาดังขึ้นจากโทรศัพท์            "เออ ได้ยินแล้ว ว่าไงมีอะไรมาเล่าให้ฟังอีกละวันนี้" นัยนาพูดตอบกลับพริมา พร้อมกับเดินลงบันได            "คืออาหารต่างประเทศฉันหมดแล้ว พาไปบิ๊กซีหน่อยสิ" เธอทำเสียงอ้อนวอน            "ได้ๆ เดี๋ยวฉันไปหาที่หอพักนะ" นัยนาผู้ปฏิเสธใครไม่เป็นตอบรับคำชวนของพริมาอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก             นัยนาขับรถมอเตอร์ไซต์ออกไปหาพริมาที่อยู่หอพักทางหลั...

เรื่อง SAKARA : ข้ามจักรวาลมาหารัก ตอนที่1 เด็กสาววัยเรียน          นัยนานักศึกษาสาววัย 22 ปี เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ เธอมีผิวขาวอมชมพู ผมยาวตรง ดวงตากลมโต หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ใครมองเป็นต้องหลงเสน่ห์ในรอยยิ้มเธอทั้งนั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เธอจะเป็นชื่นชอบและหมายปองของหนุ่มๆ หลายคน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้องหรือแม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นเรียนอย่างวิชิต ที่ตามจีบเธอมาตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้ปี 4 แล้ว เขาก็ยังคงไม่ยอมแพ้ตามตื้อนัยนาอยู่ตลอด แต่ดูเหมือนความพยายามตลอด 3 ปีที่ผ่านมาของวิชิตที่ใช้เสน่ห์หลอกล่อ ใช้คารมเป็นต่อหรือแม้นแต่ใช้เงินเปย์ก็ยังไม่เป็นผลเอาเสียเลย           ในเช้าวันศุกร์ ดวงตะวันส่องแสงทอประกาย ท้องฟ้าสีครามกับก้อนเมฆสีขาว เคลื่อนคล้อยไปตามสายลม เป็นยามเช้าที่บรรยากาศดีจริงๆ แต่ถ้าจะให้ดีไปกว่านั้น อาจารย์งดคลาสแล้วให้นักศึกษาได้นอนต่อจะเป็นเรื่องที่มห้ศจรรย์ยิ่ง แล้วสิ่งมหัศจรรย์นั้นก็เกิดขึ้นจริง เมื่อเสียงเฟสบุ๊คดังแจ้งเตือนจากอาจารย์....อาจารย์โพสต์บอกว่างดคลาสแต่...

เรื่อง มันไม่ใช่ความรัก       ความรักในวัยหนุ่มสาวมีอยู่หลายปัยจัยที่ทำให้คนสองคนนั้นได้คบหาดูใจกัน เช่น ผู้ใหญ่แนะนำ เพื่อนแนะนำ จากเพื่อนกลายเป็นแฟน หรือเกิดจากความรู้สึกของเขาทั้งสองที่มีให้ต่อกัน แล้วความรักของฉันและเธอเกิดจากเราสองคนหรือเกิดจากใครกันแน่?       ในเวลาดึกของคืนวันหนึ่งในปี พ.ศ.2558 มีแชทๆหนึ่งทักมาหาฉัน แชทนั้นเป็นของผู้ชายใส่ชุดทหารเกณฑ์ เขาทักมาคุยกันฉัน เราคุยกันมาเรื่อยๆทุกวันๆ จนวันหนึ่ง(วันที่ฉันก็คิดไว้อยู่แล้ว ว่าต้องมีวันนี้) เขาก็ได้ขอฉันเป็นแฟน ฉันรีบตอบแบบไม่คิดว่า "ลองคบกันดูก็ได้" ตอนนั้นฉันพิมพ์ไปยิ้มไปเหมือนกับคนบ้า หัวใจก็เต้นแรงกว่าปรกติ ผู้ชายคนไม่ใช่ใครที่ไหนคนที่ฉันรู้จัก และรู้จักมานานแล้วด้วย        ฉันรู้จักเขาตั้งแต่ม.4 เขาอายุมากกว่าฉัน 2 ปี ฉันรู้จักเขาโดยเพื่อน เขาเป็นญาติของเพื่อนฉัน เราเจอกันครั้งแรกที่สหกรณ์บ้านโพนนาดีในวันที่ฝนตกปรอยๆ ฉันนั่งทำงานเขามานั่งเล่น แล้วเพื่อนตัวดีก็จับคู่ให้เรา พอเรายิ้มเขินหน่อยก็แซวกันใหญ่เลยทีนี้ ช่วงนั้นต้องเข้าบ้านโพนบ่อยซะด้วยสิเพราะมีงานเยอะ ที่จริ...

เรื่อง หญิงแกร่ง(โก๊ะ)          ทุกคนบนโลกนี้ ไม่มีใครอยู่ตัวคนเดียวหรอก คนทุกคนก็ต้องการเพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้าง พูดคุย ปรึกษา ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน บางคนมีเพื่อนมากมายที่คอยสังสรรเฮฮาปาร์ตี้อย่างสนุกสนาน พอยามทุกข์เพื่อนกลับไม่สนใจ นี่สินะ!เพื่อนกิน แต่จะมีสักกี่คนที่จะเป็นเพื่อนตายไม่ว่ายามทุกข์หรือสุข สำหรับฉันไม่ว่ายังไงถ้าเรารู้จักกันเธอคือเพื่อนฉัน แต่เพื่อนแต่ละคนระดับความสนิทมันก็จะแตกต่างกันไป          เธอคนนี้เป็นเพื่อนกับฉันมา 4 ปีแล้ว ระดับความสนิทก็.....สนิทมากกก เรารู้จักกันตอนปี 1 แต่สนิทกันตอนไหน? ไม่รู้!! เธอเป็นคนที่จิตใจดีนะ เพราะว่าฉันจำได้ตอนรับน้องวันสุดท้ายเป็นพิธีเทียน วันนั้นฉันร้องไห้แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาปลอบฉัน (ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกัน) หู้ย!เธออยู่ในความทรงจำฉันเลย หญิงสาวหน้ามนคนผิวคล้ำ อิอิ และแล้วเราก็ได้เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน แก๊งคนงามงามหลายจนหมาเห่า555+ เธอเป็นคนที่โดดเด่นในแก๊งเพราะสีผิวของเธอไม่เหมือนใคร คริๆ เขาเป็นคนที่เอาการเอางานที่สุดในกลุ่ม เป็นคนออกห้าวๆหน่อยแต่งานฝีมือเธอนี่ ทำเป็...

เพลง : รักมั่น (แตงอ่อน) ทำนอง : เพลงอุทยานดอกไม้        นวลละออ เจ้างาม ชดช้อย โอ้หนอ กลอยใจ ของพี่ ที่คอย ถวิลคิดถึง ตาคม คิ้วโก้ง ขาวเนียน สองแก้ม นางช่าง เต่งตึง ขอพี่ ได้ เชยชิด สนิทกับน้อง ขอพี่ได้ เป็นคู่เคียงนอน ให้ได้ สมปอง ดั่งฝัน ที่เคย ได้ฮ้วมเคียงคอง พี่ขอสัญญา จะมา ขอน้อง ทำตาม ฮีตคอง ขอจับขอจอง ปม่นางยอดงามในฝัน.....     * ห่าง...กันแสนไกล อยู่ใต้น้ำก็ตามไป เพียงหัวใจเรียกหา มิอาจกั้น หัวใจ เราสอง ที่มันรักมั่นผูกพัน จงเชื่อใจพี่นะเนื้อนวล พี่จะไม่ทำ ความรักของเราให้เศร้า ตรอมตรม... มิทำ ให้น้อง ขวัญอ่อน ต้องขื่นต้องขมระทม ให้เจ้าสุขสม มั่นใจในรักของเรา......

ภารกิจพิเศษ สรุปเนื้อหาวรรณกรรมอีสสาน เรื่องนางแตงอ่อน                 ณ เมืองนครศรี มีกษัตริย์รูปงามชื่อ มหาวงศ์ ชอบออกท่องป่า วันหนึ่งมหาวงศ์พร้อมด้วยไพร่พลทหารได้ออกไปต่อไก่ในป่าลึก มหาวงศ์เกิดพลัดหลงจากไพร่พลได้เจอกับสาวงามลูกสาวจระเข้ ชื่อแตงอ่อน ทั้งสองรู้สึกชอบพอกันมาก เมื่อมหาวงศ์กลับเมืองได้ให้พ่อไปสู่ขอนางแตงอ่อนจากท้าวกุมพลในเมืองบาดาล แตงอ่อนได้มาอยู่กับมหาวงศ์ขึ้นเป็นมเหสีแห่งเมืองนครศรี ไวยกาเศรษฐีตกอับด้วยความไม่อยากให้ลูกลำบากได้ถวายลูกสาวทั้ง 5 คน ให้กับมหาวงศ์ ในช่วงที่แตงอ่อนท้องใกล้คลอดนางทั้ง 5 ได้ใช้กลอุบายให้มหาวงศ์ออกไปคล้องช้างในป่า                 เมื่อแตงอ่อนได้ประสูติโอรส ด้วยความอิจฉาริษยาพวกนางได้เอาลูกชายของแตงอ่อนไปทิ้งแล้วเอาจรเข้มาเป็นลูกของนางแทน ครั้นเมื่อมหาวงศ์กลับมาได้รู้ว่าแตงอ่อนคลอดลูกออกมาเป็นจระเข้ด้วยความโมโหจึงไล่นาองออกจากเมือง นางได้เดินทางกลับไปหาพี่ชาย และได้ออกบวชพร้อมพี่ชาย นางถูกยั...